Είναι πραγματικά ένα χαρούμενο μύνημα .
Εχει και κάποιο βαθύτερο νόημα η Ανάσταση του Χριστού που δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ομως.
Το νόημα όπως το εκλαμβάνομαι είναι ένα μύνημα αγάπης.
Είναι ενα μύνημα μετάνοιας .
Μετάνοιας για την παλιά ζωή και το ξεκίνημα μιας νέας ζωής .
Μιάς εν Χριστώ ζωής που θα μας οδηγήσει στην βασιλεία των ουρανών.
Γιατί με την Ανάσταση βλέπουμε το μεγαλείο του Χριστιανισμού και της Ορθοδοξίας.
Γιατί βλέπουμε το φώς για την σωτηρία της ψυχής μας η οποία δεν είναι τίποτα παραπάνω απο την πνοή του Θεού μέσα μας.
Αν λοιπόν φροντίζουμε να την έχουμε Αγνή και καθαρή θα κατοικεί και το Αγιο Πνεύμα μέσα μας.
Ας είναι αυτή η Ανάσταση ένα μύνημα ότι πρέπει να σηκώνει ό καθένας μας τον δικό του σταυρό και να ανεβαίνει τον δικό του Γολγοθά κάθε μέρα μέχρι να αφήσει ετούτο τον κόσμο και να μην γκρινιάζουμε και βαρυγκομάμε στον Γολγοθά μας.
Αλλά να ζητάμε απο τον Θεό να είναι πλάι μας και στις χαρές και στις λύπες.
Και τα πάντα γύρω μας να τα βλέπουμε με αγάπη και σεβασμό και ο Θεός δεν θα μας αφήσει ποτέ.
