«Μα είμαι αμαρτωλός», λες

«Και δεν τολμώ ν΄ αντικρίσω τον Άγιο».

Ακριβώς επειδή είσαι αμαρτωλός

Έλα εδώ, για να γίνεις δίκαιος.

Ή μήπως δεν γνωρίζεις

Ότι και αυτοί που στέκονται μπροστά στο ιερό Θυσιαστήριο

Έχουν διαπράξει αμαρτίες;

Γι΄ αυτό οικονόμησε ο Θεός Continue reading →

Η Εκκλησία είναι θεραπευτήριο και όχι δικαστήριο των ψυχών. Δεν καταδικάζει για τα αμαρτήματα, αλλά παρέχει συγχώρηση των αμαρτημάτων.

Τίποτα δεν κάνει τόσο χαρούμενη τη ζωή μας, όσο η ευχαρίστηση που νιώθουμε στην Εκκλησία. Στην Εκκλησία συντηρούν τη χαρά τους οι χαρούμενοι, στην Εκκλησία αποκτούν την ευθυμία οι στεναχωρημένοι και την ευφροσύνη οι λυπημένοι, στην Εκκλησία βρίσκουν την ανακούφιση οι ταλαιπωρημένοι και την ανάπαυση οι κουρασμένοι.

Continue reading →

Η ακηδία, η λύπη, η καταπόνηση οπωσδήποτε θα σε επισκέπτονται, όπως και κάθε άνθρωπο. Το κυριότερο θέμα είναι πώς εμείς τις αντιλαμβανόμαστε. Σου έγραψα ήδη, μου φαίνεται, ότι αν ζούμε τις καταστάσεις μας Continue reading →

Όταν λέμε λoγισμoύς, δεν εννooύμε απλώς τις σκέψεις, αλλά τις εικόνες και τις παραστάσεις κάτω από τις όπoιες υπάρχoυν κάθε φoρά και oι κατάλληλες σκέψεις. Оι εικόνες, λoιπόν, μαζί με τις σκέψεις λέγoνται λoγισμoί.

О άγιoς. Гρηγόριoς o Σιναΐτης λέει: «Оι λoγισμoί λόγoι των δαιμόνων εισί και των παθών πρόδρoμoι»· δηλαδή, oι λoγισμoί είναι λόγια των δαιμόνων και πρόδρoμoι των παθών.

Continue reading →