Τάξεις-ὀνόματα

Ἀπό τόν συνολικό ἀριθμό τῶν οὐρανίων δυνάμεων πού ἔπεσαν, πολλές βρίσκονταν πρίν ἀπό τήν πτώση τους στίς ἀνώτερες βαθμίδες. Ἦταν ἄρχοντες τῶν ἀγγέλων. Ἀπὸ τό γεγονός αὐτό μποροῦμε νά ἐξηγήσουμε καί τήν ποικιλία πού χαρακτηρίζει τίς δυνάμεις τοῦ κακοῦ. Πολλές διατήρησαν τίς διαφορές τῆς τάξεως πού ὑπῆρχαν ἀνάμεσά τους, κατά μίμηση τῶν ἁγίων ἀγγελικῶν δυνάμεων, καί πῆραν ἀξιώματα καί ὀνόματα ἀνάλογα μέ τόν βαθμό τῆς κακίας τους καί τῆς διαστροφῆς τους.

Ὑπάρχουν, λοιπόν, πολλά εἴδη δαιμόνων. Ἡ Ἀγία Γραφή ἀναφέρει ὅτι ὑπάρχουν «δαιμόνια νυκτερινά», «δαιμόνια τῆς ἡμέρας» καί «δαιμόνια μεσημβρινά» (βλ. Ψαλμ. 90:5-6). Ἐπίσης τά χαρακτηρίζει μέ ὀνόματα φαρμακερῶν φιδιῶν καί αἱμοβόρων ζώων, ὅπως «ἀσπίδα», «βασιλίσκο», «λιοντάρι», «δράκοντα» (βλ. Ψαλμ. 90:13). Οἱ εὐαγγελιστές, ἐξάλλου, μιλᾶνε γιά «φίδια» καί «σκορπιούς» (Λουκ. 10:19), ἐνῶ ὁ ἀπόστολος ἀποκαλεῖ τούς δαίμονες «κοσμοκράτορες τοῦ σκότους» (Ἐφ. 6:12). Ὅλα αὐτά τά ὀνόματα τῶν ἄγριων θηρίων, πού γιά μᾶς εἶναι λίγο-πολύ ἐπικίνδυνα, δέν δόθηκαν τυχαῖα. Χρησιμοποιοῦνται ἀπό τήν Ἀγία Γραφή γιά νά τονιστεῖ ὁ ἰδιαίτερος χαρακτήρας τῆς ἀγριότητας τῶν δαιμόνων, καθώς καί ἡ δηλητηριώδης κακία τους. Κάποιοι, γιά παράδειγμα, προκαλοῦν ἐφιάλτες στούς ἀνθρώπους κατά τίς νύχτες. Ἄλλοι, πιό ἄγριοι καί ἐπιθετικοί, βασανίζουν φρικτά αὐτούς πού κατακυριεύουν, ὅπως συνέβη μέ τούς δαιμονισμένους τῶν Γεργεσηνῶν. Ἄλλοι, ὅμοιοί τους, χαίρονται μέ τούς πολέμους καί τίς αἱματοχυσίες.

Κάποια πονηρά πνεύματα ὀνομάζονται ἀκόμη «ἀρχές» καί «ἐξουσίες» (Ἐφ. 6:12). Κι αὐτό, γιατί ἔχουν κάτω ἀπό τίς διαταγές τους ἄλλα πνεύματα κατώτερης βαθμίδας, ἤ γιατί ἀσκοῦν τήν ἐξουσία τους πάνω σέ διάφορους λαούς, πού τούς μοιάζουν ὡς πρός τή διαστροφή καί δημιουργοῦν μαζί τους στενούς δεσμούς ἐξυπήρετησης. Γίνονται, λοιπόν, καί «ἄρχοντες» ἐθνῶν. Εἶναι, ὡστόσο, βέβαιο πώς οἱ δυνάμεις τοῦ κακοῦ τρέφουν καί μεταξύ τους ἐχθρότητα, ἀνάλογη μ” ἐκείνη πού τρέφουν γιά τούς ἀνθρώπους. Ἀπ” αὐτό, λοιπόν, φαίνεται καθαρά ὅτι οἱ ἀνταγωνισμοί, τά ἀδιάλλακτα μίση καί οἱ πολεμικές συρράξεις μεταξυ τῶν λαῶν ὑποκινοῦνται ἀπό τίς δυνάμεις αὐτές τοῦ κακοῦ. Κάθε μιά ἀπό αὐτές τίς δυνάμεις διακατέχεται, πρός ὅφελος τοῦ λαοῦ πού προστατεύει, ἀπό φθόνο γιά τήν πνευματικά ἀντίπαλη δύναμη τοῦ κακοῦ, ή ὁποία ὑπερασπίζεται τόν ἐχθρικό λαό. Ἔτσι, δέν εἶναι ποτέ δυνατό νά ὑπάρχει ὁμόνοια μεταξύ τῶν δυνάμεων τοῦ σκότους.